Een wandeling bij volle maan…wat een heerlijk idee. Toen ik mij inschreef voor de vollemaanwandeling van 14 november waren mijn verwachtingen hoog gespannen. Een bloedmaan betekent een nog intensere energie en extra kansen om los te laten wat je niet langer wil meezeulen. Die avond besloot onze supermaan echter verstoppertje te spelen en op weg van de Haan naar Koksijde zetten de hemelpoorten alle sluizen open. Oh hemel, zou de wandeling wel doorgaan? Ik hoorde het stilaan donderen. Niet hierboven, maar in Keulen…
IN DE VOETSPOREN VAN DE VOLLE MAAN
Ik moet het schoorvoetend toegeven, mij krijg je bij regenweer met geen stokken buiten. En al zeker niet op een regenachtige avond. Liever gezellig binnen onder mijn dekentje bij het haardvuur. Maar goed, ik had mij ingeschreven en mijn nieuwsgierigheid nam de bovenhand. En wonder boven wonder, hoe dichter ik de plage van Koksijde naderde, hoe minder het druppelde. Goed ingeduffeld en uitgerust met stevige stappers voor de 5km lange wandeling trof ik de groep van begeleidster Tineke Vanheule. Voor één keer had ik zelfs mijn wanten aan. Laat die supermaan maar komen!
Een eerste verrassing was de klaarheid van de maan. Ook al was ze goed verscholen achter donkere wolken, toch liet ze het strand baden in een krachtig maanlicht. Ik voelde ook heel goed haar nabijheid en intense energie.
De tweede verrassing bleek het tempo. Geen stevige tred, maar heel langzaam wandelend tot jezelf komen. Voetje per voetje, alle zintuigen open, luisterend naar de geluiden in de stilte: het ruisen van de gure zeewind, krakende schelpen onder onze voetzolen, bruisende golven, krijsende zeemeeuwen. Even stilstaan, ogen sluiten. Diep ademhalen en mediteren. Gedachten laten meevoeren met de wind, hoofd leegmaken en loslaten wat je niet meer nodig hebt.
OFFERMAAN
Onderweg vertelde Tineke over de betekenis van de bloedmaan. De offermaan van 14 november was de grootste supermaan van deze eeuw. We spreken van een supermaan als ze op het dichtste punt staat in haar ellipsvormige baan rond de aarde. Het was zelfs 70 jaar geleden dat we nog zo’n krachtige maan troffen. Maar vanwaar die naam? Vroeger leefde men op het ritme van de natuur. Een offerritueel was toen heel gewoon. Enerzijds een offer om de goden te bedanken voor de rijke oogst. Anderzijds bewust stilstaan bij wat de winter zou brengen en symbolisch bescherming vragen.
ONZE EIGEN OFFERS
Dankbaarheid is echter een gebruik van alle tijden. Dankbaar zijn voor wat we reeds verworven hebben en voor wat we nog mogen verwachten. Schuilt daarin ook niet het échte geluk? Want als je enkel kijkt naar wat je nog niet hebt of anderen wel hebben, hoe kan je dan genieten van de kleine, alledaagse dingen? Hoe kan je dan je angsten loslaten en genieten van het hier en nu? Van wat je wel al hebt bereikt? Van wie je liefhebt en van wie onvoorwaardelijk van jou houdt? Naar men zegt komt trouwens 80% van waar je je zorgen om maakt niet eens uit. Van tijdverlies gesproken.
Dit was meteen ook mijn intentie die ik wilde verbinden aan deze volle maan van extra loslaten. Mijn angst voor de toekomst laten varen ongeacht de outcome.
Om meer te komen in het nu. Volop in het heden genieten van mijn avontuurlijke reis naar de toekomst. Geen 240km/uur snelweg naar het eerstvolgende en daaropvolgende doel en… maar de zelfbewuste designer zijn van mijn eigen intuïtief en creatief levenspad.
Om mijn intentie te bekrachtigen vond ik dit “tweesprong mesje”: de ene helft symboliseert mijn angsten uit het verleden en de andere helft staat voor een beloftevolle toekomst.
DRIE KRACHTIGE MANEN OP RIJ
Wist je trouwens dat we in het najaar van 2016 maar liefst 3 supermanen op rij hadden?
De maan oefent sowieso een grote aantrekkingskracht uit op onze blauwe planeet. Dat zie je aan de getijden en springtij bij volle maan. Maar ook op ons. Aangezien ons lichaam voor zo’n 60% uit water bestaat, heeft een volle maan en zeker zo’n supermaan heel wat impact op onze emoties. Emoties komen sneller tot uiting, wat vastzat komt naar boven. Klaar om los te laten. Tijdens een vollemaanwandeling bijvoorbeeld of yoga voor het slapen gaan:
HOE ERVAAR JIJ DE VOLLE MAAN?
Donderdag 12 januari is het opnieuw volle maan. Ik ga alvast mijn mineralen opladen in het volle maanlicht. Gewoonlijk zet ik ook enkele flessen mineraalwater buiten. Het water wordt dan opgeladen met extra veel energie. Goed om de plantjes een boost te geven en ook voor mezelf natuurlijk! En misschien maak ik wel een avondwandeling op het strand. Met mijn hondje Sloeber deze keer!
